लघु अजान
Ehretia aspera
म्हातोबा टेकडीवर मंदिराच्या पायथ्याशी आणि आमच्या सोसायटीच्या सिमेंटच्या भिंतीत हे झुडुप पहिल्यांदा पाहिलं.
झुडुपाकडे लक्ष जातं जेंव्हा उन्हाळ्यात सुंदर अशी पांढरी फुलं गुच्छाने लागतात.
ह्याची पानं चामट व खरखरीत असतात, आणि जसजशी ती जुन होत जातात त्यांचा खरखरीत पणा वाढतच जातो.
नंतर ते जिज्ञासा टॆकडीवर, उत्सव सभाग्रुहाच्या बाजुला असं बर्याच ठिकाणी दिसुन आलं, झाडं ओळखु आली कि ती ओळख आपणहुन देतात. तसच हे झुडूप नंतर बर्याच दुर्लक्षीत ठिकाणी आलेलं दिसलं.... नक्कीच कोणतातरी पक्षी ह्याच व्रुक्षारोपण करत असणार असं वाटतं.
हा लघुअजान म्हणजे अजान व्रुक्षाची छोटी आव्रुत्ती ....माझी मावशी वारकरी पंथातील होती, तीच्या मते ज्ञानेश्वरांनी त्यांच्या हातातली काठी आळंदीत जीथे रोवली तीथेच पुजनीय असा अजानव्रुक्ष जन्माला आला. जो आजही त्या ठिकाणी आहे.
महाजन सरांच्या देशी वॄक्ष ह्या पुस्तकात ह्या झाडाची छान माहीती आहे.
गंमत म्हणजे हा लघुअजान आमच्या सोसायटीच्या भिंतीत आला होता, जीथे त्याला छान फुलं/फळं येत होती. असंअसतानाही आम्हाला त्या झाडाची उगाच काळजी वाटु लागली, त्याला माती नसेल, कोणी पाणी घालत नाही ,....आणि मग ते झाड तिथुन उपटुन दुसर्या ठिकाणी हलवलं, आता हलवलेलं झुडुप सुकत चाललय. कदाचीत पाऊस पडला तर परत वाढेल अशी आशा वाटते .. खुप वाईट वाटत होतं........ पण थोड्या दिवसांनी पाहिलं तर, जीथुन झाडं उपटलं होतं तीथे लघुअजान परत मुळातुन फुटला होता... ते बघुन अपराधीपणा कमी झाला.
No comments:
Post a Comment